Język po stronie serwera, który posłużył mi do produkcji systmu beFrame to OOP PHP. Wszystkie zaprojektowane w tym języku
klasy mają swoje zadanie i są logicznie odizolowane. Model bazy danych został zaprojektowany w aplikacji Toad Data Modeler,
w strukturze bazy danych MySQL z silnikiem innoDB. Interfejs pomiędzy PHP a MySQL stanowi PDO. Wyświetlanie strony to
czysty HTML (czasami ze znacznikami HTML5) i kaskadowe arkusze CSS (czasami CSS3). Ponad to wzbogacono funkcjonalność poszczególnych
elementów działaniami biblioteki jQuery.
Klasa bazy danych
Klasą główną systemu, stanowiącą "pomost" do bazy danych, jest klasa o nazwie dbmaganement.class.php.
Znajdują się w niej metody odpowiedzialne za wyświetlanie danych, aktualizację i ich usuwanie.
Drugą ważną klasą jest klasa konfiguracji (połączenie z bazą danych, przygotowanie zapytań do bazy).
Klasa dbmaganement.class.php (w późniejszych wersjach, w ramach refaktoryzacji i optymalizacji nazwy: klas, plików, zmiennych i metod zmienią swoją postać) dziedziczy po klasie konfiguracji.
Klasy pozostałe
Klasa basefunction.class.php to klasa ułatwiająca po prostu pianie kodu, pomaga szyfrować pewne dane w systemie,
ustawiać odpowiednie kodowania znaków wyswietlanych na stronie, wysyłać maile, etc.
Klasa form.class.php to klasa odpowiedzialna za dynamiczne generowanie formularzy internetowych,
za ich walidację i poprawne wyświetlanie. Ostatnią klasą jest menedżer plików file.class.php (wysyłanie zdjęć, kasowanie, itd.).
Cały system działa w oparciu o logikę przedstawioną na rysunku 2. Teraz przejdę do zagadnień związanych z bezpieczeństwem systemu beFrame.